ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΠΙΘΟΠΡΑΚΤΑ

ORCHESTRE NATIONAL DE L’ O.R.T.F.
Διευθύνει ο MAURICE LE ROUX

ΕΟΝΤΑ
YUJI TAKAHASHI πιάνο
ENSEMBLE INSTRUMENTAL DE MUSIQUE CONTEMPORAINE
Διευθύνει ο KONSTANTIN SIMONOVIC

Ο πειραματιστής Γιάννης Ξενάκης με το δυναμικό και πολύπλευρο έργο του ξεσήκωσε τις δυνάμεις της δημιουργίας συνδυάζοντας τη δύναμη και το φως των ήχων.
Ο Ξενάκης χρησιμοποίησε ως βάση για τις περισσότερες συνθέσεις του μαθηματικά μοντέλα, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί «νεοπυθαγόρειος». Στο γενικότερο πλαίσιο της κρίσης της σύγχρονης δυτικοευρωπαϊκής μουσικής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επεδίωξε να ξεφύγει από το αδιέξοδο στο οποίο θεωρούσε ότι είχε οδηγήσει η σειραϊκή και μετασειραϊκή μουσική. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει από αυτό που έβλεπε ως αδιέξοδο της σειραϊκής μουσικής στη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης στράφηκε στα μαθηματικά και στην αρχιτεκτονική. Προσπάθησε, δηλαδή, να εφαρμόσει στη μουσική τους φυσικούς νόμους που διέπουν διάφορα φαινόμενα, όπως π.χ. το θρόισμα των φύλλων ενός δέντρου, την οχλοβοή μιας διαδήλωσης, το τερέτισμα των τζιτζικιών κ.ά., δημιουργώντας μια μουσική «ηχητικών μαζών», «συμπάντων» ή «γαλαξιών»..
Το πρώτο έργο που σηματοδοτεί την πρωτοποριακή αυτή κατεύθυνση, που θα ονομάσει αργότερα «στοχαστική μουσική», είναι οι Μεταστάσεις (1954) για 61 όργανα.
Στο ίδιο ηχητικό αποτέλεσμα μιας μουσικής ηχητικών μαζών έφτασαν πάντως, με εντελώς διαφορετική αφετηρία και φιλοσοφία, δύο σύγχρονοι συνθέτες του Ξενάκη λίγα χρόνια αργότερα, ο Γιέργκι Λίγκετι, με το έργο του Ατμόσφαιρες (1961), καθώς και ο Κριστόφ Πεντερέτσκι, με το έργο του Θρηνωδία για τα θύματα της Χιροσίμα (1960). Τα συγκεκριμένα έργα, μαζί με τις Μεταστάσεις του Ξενάκη, που προηγήθηκε χρονολογικά (1954), είναι τα πρώτα αυτού του νέου μουσικού ακούσματος των «ηχητικών μαζών», αποτελώντας ταυτόχρονα τα έργα που έκαναν και τους τρεις συγκεκριμένους συνθέτες ευρύτερα γνωστούς.
Τα Πιθοπρακτά που ακολούθησαν ήταν η πρώτη απόπειρα του Ξενάκη να τυποποιήσει τη συνθετική τεχνική που είχε αρχίσει να εφαρμόζει με μαθηματικές θεωρίες, δημιουργώντας τη «στοχαστική μουσική». Στο έργο αυτό εφάρμοσε νόμους της θερμοδυναμικής που περιγράφουν τη συμπεριφορά ενός αερίου κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αντιστοιχώντας παραμέτρους της μουσικής με τη συμπεριφορά των μορίων ενός αερίου.
Τα Εόντα είναι ένα έργο το οποίο προκαλεί εικόνες από το τυχαίο παιχνίδι, ακτινοβολούντος φωτός με τα νερά καταρρακτών. Βασίζεται τόσο στη «συμβολική» μουσική (θεωρία συνόλων) όσο και στη «στοχαστική» μουσική (θεωρία πιθανοτήτων). Δημιουργεί τον δικό του χρόνο και προχωρεί στη συνέχεια στην αντιμετώπιση του προβλήματος του χρόνου με μουσικά μέσα, προσφέροντας ένα εκπληκτικό και δυνατό αποτέλεσμα.

ΤΙΤΛΟΙ

A1     ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
    Conductor – Maurice Le RouxOrchestra – French National Radio Orchestra*Recorded By – Jean-Etienne Marie  8:57
A2     ΠΙΘΟΠΡΑΚΤΑ
    Conductor – Maurice Le RouxOrchestra – French National Radio Orchestra*Recorded By – Jean-Etienne Marie  9:48
B     ΕΟΝΤΑ
    Conductor – Konstantin Simonovic*Orchestra – Paris Instrumental Ensemble For Contemporary Music*Piano – Yuji TakahashiRecorded By – Jean DeloronTrombone – G. Moisan, J. Toulon, M. ChapellierTrumpet – L. Longo, P. Thibaut*19:48