Στην τρίτη δισκογραφική δουλειά του ο Anastazios παρουσιάζει μια σειρά συνθέσεων για σόλο πιάνο, τα οποία ερμηνεύει ο ίδιος.
Το έντονο μελωδικό στοιχείο βρίσκεται παντού στις δώδεκα συνθέσεις του δίσκου. Έχει τον πρώτο λόγο, δίνοντας ταυτόχρονα χώρο σε μεγαλύτερες μουσικές δομές. Η Υποβρύχια Θέα είναι μία «κατάδυση» σε όλη την δυναμική της μελωδίας οδηγώντας την σε περιπετειώδη μονοπάτια. 
Μέσα στις συνθέσεις υπάρχουν ίχνη και προσμίξεις διαφόρων τάσεων: η αίσθηση μιας ιδιότυπης μίνιμαλ στο ομότιτλο κομμάτι Υποβρύχια Θέα, λυρικής μίνιμαλ και new age στο Σμιλεύοντας τη Νύχτα, φολκ απόηχοι στο Επιστρέφει ο Ουρανός στα Χέρια, έντονος κλασικότροπος ρομαντισμός στο Τραβώντας Κάθετες Γραμμές σε Κλείνω στο Μυαλό μου και στο Αποχαιρετισμός. Η jazz κάνει διακριτικά την παρουσία της στο Στην Βροχή Ακροβατούν Λουλούδια, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Ουγγαρίας αλλάζει μορφή στις Γέφυρες, ενώ η αίσθηση της «κινηματογραφικής» μουσικής απλώνεται σε όλον τον δίσκο.