ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α ΠΛΕΥΡΑ
1. ΟΙ ΑΝΑΣΕΣ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ
2 ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
3. ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΑ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ -ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ)
4. ΩΚΕΑΝΟΣ
5. ΒΑΘΕΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΘΑ ΠΕΣΩ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ , ΑΝΕΚΔΟΤΟ)
Β ΠΛΕΥΡΑ
1. ΧΟΡΟΣ
2. Η ΠΛΗΜΜΎΡΑ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ)
3. ΘΕΡΜΑΣΤΗΣ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ , ΑΝΕΚΔΟΤΟ)
4. ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ
5. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΗΡΙΟ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Φωνή : Γιάννης Αγγελάκας
Τσέλο : Νίκος Βελιώτης
Κοντραμπάσο : Coti K
Κρουστά - πλήκτα :Βασίλης Μπαχαρίδης
Ηλεκτρονικά : Χρήστος Χαρμπίλας
Ηχοληψία : Τίτος Καργιωτάκης
Μίξη - Mastering : Coti K

ΛΥΚΟΙ ΛΑΙΒ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΟΝ
Το άλμπουμ «Λύκοι Λάιβ Στο Ολύμπιον» περιέχει τη ζωντανή ηχογράφηση τραγουδιών από την εμφάνιση του Γιάννη Αγγελάκα και του Νίκου Βελιώτη τον Μάιο του 2011 στο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη. Μαζί τους επί σκηνής ήταν οι: Coti K στο κοντραμπάσο, Βασίλης Μπαχαρίδης στα πλήκτρα και στα κρουστά, Χρήστος Χαρμπίλας στα ηλεκτρονικά και Τίτος Καργιωτάκης στην κονσόλα του ήχου. Το «Λύκοι Λάιβ στο Ολύμπιον» περιέχει 10 live εκτελέσεις τραγουδιών τόσο από τα άλμπουμ «Οι Ανάσες των Λύκων» και «Πότε Θα Φτάσουμε Εδώ», αλλά και δύο ανέκδοτες διασκευές στο «Θερμαστή» του Μπάτη και στο «Βαθιά στη Θάλασσα Θα Πέσω» του Ζαμπέτα και του Βασιλειάδη και στο “Χωρίς Κανόνα”του Στέφανου Κανελλή (πρώτη εκτέλεση των Εν Πλω). Η τελική επιλογή των κομματιών, η μίξη και το mastering πραγματοποιήθηκαν από τον Coti K.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΑΚΑ:

Δεν πιστεύω στην γραμμική έννοια του χρόνου, δεν πιστεύω στο παρελθόν, δεν πιστεύω στο μέλλον, το παρόν μου φαντάζει ηδονιστικό για την εν δυνάμει αέναη δυνατότητα που μου προσφέρει να περιφέρομαι πάνω κάτω στον συμπαγή τετραδιάστατο χωρόχρονό συναντώντας τον εαυτό μου σε όλες του τις ηλικίες. Χαίρομαι για την ανατύπωση αυτών των δύο συλλογών κειμένων (“Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι” και “Πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε”} γιατί εκεί μέσα με συναντώ από τα είκοσι δύο μέχρι τα σαράντα. Θα χαιρόμουν ακόμα περισσότερο αν προχωρούσαμε στην ανατύπωση και όλων των “μελλοντικών” μου κειμένων, όμως κάτι τέτοιο προς το “παρόν” φαντάζει τεχνικώς αδύνατον. Είμαι σίγουρος πως γίνομαι κατανοητός τουλάχιστον σε όσους είχαν διαβάσει αυτό το κείμενο πριν το γράψω.

Στο κάτω κάτω δεν λέω και τίποτα περισσότερο από αυτά που λένε οι πρώτοι στίχοι στο “Πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε”:

«Πριν αρχίσουν όλα
Είχαν κιόλας αρχίσει
Πριν φτάσω ήμουν ήδη εκεί
Τα ίχνη μου και ο δρόμος προϋπήρχαν
ΤΆ ακολούθησα
Βρήκα ένα σπίτι στις φλόγες
Μπήκα μέσα και του ΅βαλα φωτιά».