Όπως αναφέρει ο Χρήστος Ζερμπίνος: "Ανέκαθεν ένιωθα έναν κρυφό θαυμασμό για τους ανώνυμους δημιουργούς της λαϊκής μας παράδοσης, στο χώρο του τραγουδιού, της δημοτικής ποίησης, της ζωγραφικής και γενικότερα για τον λαϊκό μας πολιτισμό. Ειδικότερα, το γεγονός πως τα παραδοσιακά τραγούδια παραμένουν αναλλοίωτα μέσα στο χρόνο, χωρίς το παραμικρό σημάδι φθοράς, αποδεικνύουν με μοναδικό τρόπο τον εσωτερικό πλούτο και την δύναμη που διαθέτουν. Όταν κατέληξα στην επιλογή των τραγουδιών, διασκευάζοντάς τα για ακορντεόν και πιάνο, θέλησα να τα επεξεργαστώ με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που έχουν περάσει στην συλλογική συνείδηση του Έλληνα, με μιαν άλλη αισθητική αντίληψη. Προσπάθησα λοιπόν να τα δω με άδολη ματιά, να αφουγκραστώ τους ήχους μέσα απ' τα χρώματα, το φώς, την αλήθεια και το ήθος τους, στοιχεία που ενυπάρχουν καλά κρυμμένα μέσα σ' αυτά, σε μια όσο το δυνατόν ελεγειακή ατμόσφαιρα." Στα χέρια σας έχετε την νέα δουλειά των δύο ταλαντούχων εκτελεστών, εμπνευσμένη από την λαϊκή μας παράδοση. Ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης είπε γι' αυτή την ξεχωριστή δουλειά: Θα χαρακτήριζα αυτό το μουσικό έργο σαν μια μαγική γέφυρα που συνδέει το δημοτικό μας τραγούδι με το σύγχρονο των δεκαετιών του '50 και του '60. Αν σκεφτεί κανείς την στενή σχέση ανάμεσα στη βυζαντινή και τη δημοτική μας μουσική, τότε επιβεβαιώνεται η εσωτερική ενότητα από το Βυζάντιο ως τις μέρες μας. Η Ποίηση και η Μουσική είναι η πιο στέρεη και αληθινή ραχοκοκκαλιά ενός λαού. Ο τρόπος ερμηνείας των δύο ερμηνευτών με την απαράμιλλη μουσικότητα που τους διακρίνει, βοηθά χωρίς ασφαλώς να το έχουν επιδιώξει, την επιβεβαίωση των παραπάνω σκέψεων, γιατί ο τρόπος ερμηνείας τους ανήκει στη σχολή Χατζιδάκι, δηλαδή ενός βασικού πυλώνα του νεότερου ελληνικού τραγουδιού. Η αποκάλυψη αυτή έρχεται να αποκαταστήσει μια εσφαλμένη αντίληψη, ότι τάχα η ακτινοβολία της δημοτικής μας μουσικής θάμπωσε κάτω από την επίδραση της λαϊκής μας μουσικής. Παραβλέπω το γεγονός ότι το δημοτικό τραγούδι είναι μια από τις κύριες ρίζες της λαϊκής μας μουσικής. Λ.χ. στο τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη "Τα ματόκλαδά σου λάμπουν" είναι περισσότερο από εμφανής η παρουσία της δημοτικής μας μουσικής. Το ίδιο και στην "Αχιβάδα" του νεότερου τότε Μάνου Χατζιδάκι, που στηρίζεται θα έλεγα 100% στο δημοτικό τραγούδι αποδεικνύοντας πόσες και ποιες τεράστιες δυνατότητες προσφέρει για τον έντεχνο συνθέτη. Μετά από αυτές τις σκέψεις, είναι φυσικό να θεωρώ ότι η προσπάθειά των δύο αυτών ερμηνευτών, πέρα από το αισθητικό της αποτέλεσμα, βοηθά να ξαναγυρίσουμε τόσο στις ρίζες της εθνικής μας μουσικής όσο και στο ίδιο το δέντρο που το πότισαν και το γιγάντωσαν τόσοι και τόσοι άξιοι Έλληνες δημιουργοί και ερμηνευτές. Ειδικά σήμερα, που δέρνουν τη χώρα μας άγριοι άνεμοι με σκοπό να ξεριζώσουν μαζί με τους εργαζόμενους Έλληνες και όλα τα ΕΡΓΑ που μας έκαναν να γίνουμε αυτό που ήμασταν πάντα και που εξακολουθούμε να είμαστε και σήμερα: Ωραίοι και Ελεύθεροι! Αθήνα, 15.5.2012 Μίκης Θεοδωράκης -Minos-EMI-
ΤΙΤΛΟΙ:
1. Η ΕΙΜΑΝΜΕΝΗ - ΜΗΛΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
2. ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΥΗΝ ΑΜΜΟ - ΤΖΙΒΑΕΡΙ
3. ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΠΡΩΙΝΟ - ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΟ
4. ΠΡΟΣΕΥΧΗ - ΑΠΟ ΞΕΝΟ ΤΟΠΟ
5. Ο ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ - ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ
6. Η ΞΕΝΗΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ - ΜΑΝΩΛΑΡΟΣ
7. ΧΑΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ - ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΙΟ
8. ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΣΑΚΙΣΜΑΤΑ - ΣΤΕΙΛΕ ΜΕ ΜΑΝΑ ΓΙΑ ΝΕΡΟ
9. ΑΛΙΚΑ ΧΕΙΛΗ - ΣΤΟ'ΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ
10. ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ - ΚΑΝΕΛΟΡΙΖΑ
11. ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΥΡΙΖΕΙ - ΑΧ ΑΝΝΟΥΛΑ
12. Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ - ΜΕΡΑ ΜΕΡΩΣΕ
13. ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ - ΣΑΜΙΩΡΙΣΣΑ
14. ΤΟ ΒΑΣΑΝΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ - ΜΙΑ ΣΜΥΡΝΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ
15. ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ - ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ ΜΟΥ
16. ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ - ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΙ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ
17. ΕΠΙΘΥΜΙΑ - ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ ΑΡΜΕΝΙΖΩ