Η Minos Emi κυκλοφορεί το cd του Νίκου Κυπουργού «Sweet Suite», ένα cd με δύο κινηματογραφικές σουίτες. Η Sweet Suite είναι ένα έργο – homage στον Μάνο Χατζιδάκι, βασισμένη σε θέµατα του από εννέα κινηματογραφικές ταινίες: Ελλάς, η Χώρα των Ονείρων (1961), Blue (1968), The 300 Spartans (1962), Χαµένα Όνειρα (1961), Sweet Movie (1974), Ελεύθερη Κατάδυση (1995), Ποτέ την Κυριακή (1960), Το Ταξίδι του Μέλιτος (1979) και America-America (1963). Έπειτα από πολλαπλές ακροάσεις του συνολικού έργου του για τον κινηµατογράφο o Nίκος Κυπουργός κατέληξε σε 9 από περίπου 75 ταινίες, αναζητώντας σε αυτές τα θέµατα – άλλα πολύ γνωστά και οικεία, άλλα σχεδόν άγνωστα – που θα µπορούσαν να συνθέσουν ένα ενιαίο έργο, µέσα από τις αντιθέσεις, την ποικιλία ύφους και τον χαρακτήρα αυτονοµίας τους. Τα επιλεγµένα θέµατα αποτέλεσαν τις εννέα αντίστοιχα µικρότερες σουίτες, οι οποίες µε τη σειρά τους συνδέονται µεταξύ τους χωρίς διακοπή. Ο Μάνος Χατζιδάκις αγαπούσε ιδιαίτερα τον κινηµατογράφο και είχε στενή σχέση µε τη µουσική του από τα νεανικά του χρόνια. Στην εποχή του εµπορικού ελληνικού κινηµατογράφου είχε την ευκαιρία να πειραµατιστεί µε τα χρώµατα της ορχήστρας και να δοκιµάσει τις τεχνικές που είχε θαυµάσει στους συνθέτες του Χόλυγουντ Max Steiner, Miklos Rozsa, Alex North, Erich Korngold, Bernard Herrmann, ή στους ευρωπαίους Μaurice Jaubert και Nino Rota, συνθέτοντας έτσι σταδιακά ένα πολυποίκιλο και πλούσιο σε όγκο ορχηστρικό έργο. Ανακαλύπτει κανείς κρυµμένους θησαυρούς, όχι µόνο σε ταινίες όπως τo “America – America” του Εlia Kazan ή το «Ποτέ την Κυριακή» του Jules Dassin, αλλά ακόµη και σε περιπτώσεις που κλήθηκε να υποστηρίξει ταινίες λιγότερο προβεβλημένες, όπως το ντοκιμαντέρ «Ελλάς, η Χώρα των Ονείρων». Ο Νίκος Κυπουργός στη Sweet Suite κράτησε αυτούσιες τις µελωδίες, αλλά δούλεψε ελεύθερα σε επίπεδο δοµής, αρµονίας, αντίστιξης, ρυθµού, καταθέτοντας έτσι την προσωπική του µατιά. Ως προς την ενορχήστρωση, θέλησε να πλουτίσει την ορχήστρα µε όργανα που ο ίδιος αγαπούσε ιδιαίτερα, όπως το πιάνο, η κιθάρα, το τσέµπαλο, το µαντολίνο, το ακορντεόν. Μόνο στα µουσικά θέµατα από το Βlue κράτησε βασικά στοιχεία της αρχικής ενορχήστρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο Χατζιδάκις αυτοχαρακτηριζόταν τραγουδοποιός, στη µουσική του για τον κινηµατογράφο αποκαλύπτει και µια άλλη πλευρά, ίσως παραγνωρισµένη. Η φόρµα κι εδώ παραπέµπει συχνά στο τραγούδι, όµως οι µελωδικές γραµµές διαφοροποιούνται σαφώς και συνιστούν αµιγώς ορχηστρική µουσική. Η αγάπη του για τους κλασικούς συνθέτες του αιώνα του – όπως οι Mahler, Prokofiev, Stravinsky, Shostakovich, Satie, Milhaud…– αφήνει εδώ κι εκεί τα ίχνη της, µε κάποιες περισσότερο ή λιγότερο συνειδητές αναφορές, γεγονός που δεν θα µπορούσε να αφήσει ανεκµετάλλευτο ο Νίκος Κυπουργός. Το έργο αυτό πραγματοποιήθηκε από μία ιδέα που του γεννήθηκε όταν αναζήτησαν με τον σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο να πραγματοποιήσουν τη συνεργασία τους στην «Ελεύθερη Κατάδυση» έστω και απόντος του Χατζιδάκι,. Ο Νίκος Κυπουργός επέλεξε να βασίσει όλη τη µουσική της ταινίας σε δύο πιανιστικά θέµατα από τη Ρυθµολογία του, κυρίως στο 9/8, στο ύφος του Erik Satie. Και υλοποιήθηκε δέκα χρόνια αργότερα, όταν το Ελληνικό Φεστιβάλ υπό την καινούργια διεύθυνση του Γιώργου Λούκου του παρήγγειλε το έργο. Η Sweet Suite πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2006 από την Ορχήστρα Εναρµόνια υπό την διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού. Χρειάστηκαν άλλα δέκα χρόνια για να φτάσουµε σήµερα στην έκδοση του έργου σε δίσκο. Κάτι που δεν θα είχε συµβεί χωρίς την αποφασιστική πρωτοβουλία του Μύρωνα Μιχαηλίδη ο οποίος το 2009 επέλεξε, διηύθυνε και ηχογράφησε το έργο µε την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, µε τρόπο ιδανικό. Κινηµατογραφική Σουίτα Aρ.1 Η σουίτα είναι βασισµένη σε θέµατα του Νίκου Κυπουργού από οκτώ ταινίες, της πενταετίας 1990-1994: Aenigma Est του Δηµήτρη Μαυρίκιου (1990), Ο Δραπέτης του Λευτέρη Ξανθόπουλου (1990), Το Πεθαµένο Λικέρ του Γιώργου Καρυπίδη (1992) Δονούσα της Αγγελικής Αντωνίου (1992), Η Αριάδνη µένει στη Λέρο του Θανάση Ρακιντζή (1993), Μεταίχµιο του Πάνου Καρκανεβάτου (1994), Ύποπτος Πολίτης του Στέλιου Παυλίδη (1994) και Terra Incognita του Γιάννη Τυπάλδου (1994), καθώς και από την τηλεοπτική σειρά Οι Φρουροί της Αχαϊας (1992). Το έργο αυτό είναι συνδεδεµένο µε δύο αγαπηµένες πόλεις του Νίκου Κυπουργού. Τη Θεσσαλονίκη, όπου πρωτοακούστηκαν αυτές οι µουσικές µέσα από τις ταινίες τους, στο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου (και είχαν καλή ανταπόκριση, κρίνοντας από τα βραβεία που κέρδισαν), και την Πάτρα όπου το 1994 παίχτηκαν για πρώτη φορά ως ένα ενιαίο πλέον έργο, από τους Σολίστ της Πάτρας - µια εξαιρετική ορχήστρα που δυστυχώς πλέον δεν υπάρχει - και τον αρχιµουσικό της Δηµήτρη Μποτίνη. Η σουίτα είναι γραµµένη για ορχήστρα εγχόρδων (µε το πρώτο βιολί σε πρωταγωνιστικό ρόλο) και πιάνο. Στην παρούσα εκτέλεση το πιάνο εχει αντικατασταθεί από δύο πληκτροφόρα κρουστά, µαρίµπα και βιµπράφωνο. Το έργο έχει επίσης µεταγραφεί για κουαρτέτο εγχόρδων. Και στις δύο του εκδοχές έχει συχνά εκτελεστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. 

Tracks:

SWEET SUITE 1 GREECE, LAND OF DREAMS 2 BLUE 3 THE 300 SPARTANS 4 LOST DREAMS 5 SWEET MOVIE 6 FREE DIVING 7 NEVER ON SUNDAY 8 HONEYMOON 9 AMERICA AMERICA FILM SUITE No1 10 TERRA INCOGNITA – ENDTracks 11 DONOUSA – LITTLE MARIAΆS THEME 12 ARIADNE LIVES IN LEROS –Tracks 13 MASTER OF THE SHADOWS – ANGELA ALONE 14 DEAD LIQUEUR –Tracks 15 BORDERLINE – RETURN TO THE CITY –Tracks 16 AENIGMA EST – NEOCLASSICAL 17 PRESUMED SUSPECT –Tracks 18 TERRA INCOGNITA – TANGO 19 THE GUARDS OF ACHAIA –Tracks