Ο «Σπινθήρας» ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια, όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά με τον Γιάννη Σπάθα με αφορμή το έργο Νεάπολις, το έτος 2001. Γράψαμε τότε ωραία τραγούδια, που μια επιλογή τους εντάχθηκε στο δίσκο οπωσδήποτε παράθυρο. Στα χρόνια που μεσολάβησαν είπαμε να μην αφήσουμε τη σπίθα εκείνη να σβήσει, να συνεχίσουμε να γράφουμε τραγούδια για εμάς, για τη χαρά της δημιουργίας. Του έδινα στοίχους, μου έδινε μελωδίες και ανταλλάσσαμε σπινθήρες πιθανοτήτων. Σε αυτή την ήσυχη διαδρομή, χωρίς χρονική πίεση και με μόνο στόχο τη γέννα των 10 τραγουδιών τόσα ήθελε ο Γιάννης έγινε συνοδοιπόρος με όλη του την καρδιά κι ο Βασίλης Λέκκας. Οι δυο τους γύριζαν την Ελλάδα απΆ άκρη σΆ άκρη , κιθάρα-φωνή, και επικοινωνούσαν με αυτόν τον λιτό τρόπο την αγάπη τους για τη μουσική και το τραγούδι. Από τα πρώτα τραγούδια του «Σπινθήρα» που ερμηνεύει ο Βασίλης ζωντανά στο κοινό ήταν Τα μεγάλα μου τα λάθη στα Χανιά το φθινόπωρο. Ήταν καταλυτικός. Δυνατός και γεμάτος αίσθημα. Ένιωσα καλά. ¶κουγα το λόγο ταιριαστό και οικείο στην προσωπικότητά του. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου τα αφήναμε να γεννηθούν το καθένα με την ψυχή του. ΅Αλλα λαϊκά, άλλα λυρικά, άλλα μιλητά, άλλα ηλεκτρισμένα, όπως ερχόταν η έμπνευση. Ο ρόλος του τραγουδιστή ήταν δύσκολος. Σαν το δέκαθλο. Τα κατάφερε και τα απέδωσε με όλο του το είναι. Ο σπάθας ενορχήστρωσε με αρχοντική λιτότητα της μελωδίες του. Ο χρόνος γίνεται βοηθός όταν τον ξεχνάς. «Εγώ, που δεν είπα φοβάμαι. Που δεν είπα που πάμε» τους ευχαριστώ που με έκαναν τόσο χαρούμενη. Καλλιτεχνικά κι ανθρώπινα.

Τα τραγούδια του «Σπινθήρα» ξεκινήσαμε να τα ηχογραφούμε κάνοντας την παραγωγή μόνοι μας. Όταν ολοκληρώθηκε ο πίνακας, πήγε ο Σπάθας το έργο μας στον παραγωγό Γιώργο Μακράκη, αφήνοντας στη διακριτική του ευχέρεια την αποδοχή της κυκλοφορίας του δίσκου από την εταιρεία Legend. Ο έμπειρος και πάντα νέος στην κρίση του Γιώργος Μακράκης μας άνοιξε ακόμα μια φορά τη θύρα. ΣΆ ευχαριστούμε, Γιώργο. Τώρα ο τίτλος Σπινθήρας.Γιατί; ΄Επειδή αυτός γράφτηκε τελευταίος. Το εξώφυλλο; σΆ ένα σιδεράδικο της Αθήνας με οικοδεσπότη τον πιο υπέροχο Ήφαιστο της σύγχρονης μυθολογίας μου. Τον Κώστα Φωστέρη. Για να ΅ναι η χαρά σφυρήλατη. Φωτογράφος ο ζωγράφος Τάσος Βρεττός. Ηχολήπτης ο Σωτήρης Παπαδόπουλος, το μικρό του όνομα η ουσία της παρουσίας του και της αφοσίωσής του όλους αυτούς τους μήνες.

Γιάννη Μπάχ Σπυρόπουλε, ο λυγμός σου στα βάσανο ενός λεπτού στη λέξη «λύπη» όλα τα λεφτά. Μήδεια Χουρσουλίδου, Νίκο Κουρουπάκη, Νόνα Βουδούρη, οι φωνές σας ασήμωσαν το δίσκο με το που απλώσαμε το χέρι για ενίσχυση. Νίκο Πίτλογλου, σΆ ευχαριστούμε για το ξεκίνημα. Χωρίς τους μουσικούς που έπαιξαν, όλα θα ήταν ακόμα σημαδάκια στις παρτιτούρες. Να είστε γεροί και πάντα με μεράκι.
ΟΚ, πολλά είναι αυτά. Όμως, και τα ευχαριστώ άλλα τόσα. Ακόμα ένα για εσάς, που μας διβάζετε και μας ακούτε.

Λίνα Νικολακοπούλου
Γιάννης Σπάθας
Βασίλη Λέκκας

ΤΙΤΛΟΙ:

1. ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΩΤΗ
2. ΣΠΙΝΘΗΡΑΣ
3. ΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΚΑΦΕΣ
4. ΒΑΣΑΝΟ
5. ΜΑΓΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
6. ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΟΥ ΛΑΘΗ
7. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
8. ΤΟ ΟΥΖΟ
9. Η ΚΟΛΑΣΗ
10. ΤΟ ΜΗΔΕΝ, ΤΟ ΕΝΑ
11. ΤΩΡΑ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ
12. ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΒΑΣΑΝΟ